ถ้ามองแต่จุดหมาย จะลืมความหมายระหว่างทาง / วิโรจน์ ลักขณาอดิศร
วิโรจน์ ลักขณาอดิศร
Book Content
PREFACE : คิดจาก “ผลมาหาเหตุ” -- ชีวิตไม่มีตัวเลือกที่ดีที่สุด : เรื่องที่พ่อสอน (1) -- ชีวิตไม่จำเป็นต้องมีความฝันตลอดเวลาก็ได้ -- ชีวิตไม่ต้องวัดตลอดก็ได้ -- เราเลือกได้ว่าจะมีความสุขกับ "ระหว่างทาง" หรือ "ปลายทาง" -- การตัดสินใจที่แย่ที่สุดคือการตัดสินใจว่ายังไม่ตัดสินใจ -- เมื่อทำเหตุให้ดีที่สุดแล้ว จงปล่อยวางกับผล -- อย่าลืมเผื่อพื้นที่ให้กับความล้มเหลวด้วย -- เบื้องหลังการไม่ตายไมค์ของวิโรจน์ -- คำพูดตรงๆ อาจทำให้บาดใจ แต่เชื่อเถอะว่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด -- วิธีรับมือกับคนยั่วโมโห คนล้ำเส้น คนทราม และคนหน้าด้าน : เรื่องที่พ่อสอน (2) -- คำว่า "ประนีประนอม" ในแบบวิโรจน์ -- ความยืดหยุ่นภายใต้จุดยืนที่มั่นคง : สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (1) -- สังคมต้องมีพื้นที่ปลอดภัยให้กับคนคิดต่าง : สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (2) -- I respected, therefore I was trusted. -- ศัตรูไม่เคยหักหลังใคร -- ห้ามโกงหรือหักหลังใคร : เรื่องที่พ่อสอน (3) -- นักการเมืองไม่ควรถูกแปะป้ายว่าโกงเสมอไป : สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (3) -- อยู่ให้เป็น เย็นให้พอ รอให้ได้ -- ราคาถูกเพราะเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่ควรซื้อ -- สิ่งที่หล่อหลอมให้เด็กชายวิโรจน์ในวันนั้นเป็นนายวิโรจน์ในทุกวันนี้ -- เรื่องน่ากลัวที่สุดสำหรับมนุษย์คือการเผชิญหน้ากับความไม่แน่นอน -- ระบบนิเวศที่ดีจะทำให้คนอยากพยายาม ระบบนิเวศที่แย่พยายามอย่างไรก็ตาย -- รู้ว่าเมื่อไรควรแข่งขัน เมื่อไรควรร่วมมือ : เรื่องที่พ่อสอน (4) -- การใช้ชีวิตโดยที่ไม่ต้องขอโทษใครน่ะดีที่สุดแล้ว -- อย่าคาดหวัง เพราะนั่นเท่ากับทำลาย : สิ่งที่ได้เรียนรู้จากลูก (1) -- นิยามความรักของผู้ชายที่ชื่อวิโรจน์ -- การยอมรับความคิดที่แตกต่าง : สิ่งที่ได้เรียนรู้จากลูก (2) -- อย่าเป็นคนที่ใช้คำขอโทษเปลือง : เรื่องที่พ่อสอน (5) -- อย่าด้อยค่าในสิ่งที่คนคนหนึ่งตั้งคำถาม -- EPILOGUE : จุดอ่อนของวิโรจน์
